نقش سالین بافر فسفات

نقشنمک فسفات بافر 
سالین بافر فسفات یک بافر متداول در تحقیقات بیولوژیکی است. این محلول نمکی حاوی فسفات سدیم با آب به عنوان حلال است. کلرید پتاسیم و فسفات پتاسیم نیز به برخی از فرمولاسیون ها اضافه می شوند. اسمولاریته و غلظت یون محلول با غلظت یون در بدن انسان مطابقت دارد.

فسفات ها را می توان به ارتوفسفات ها و فسفات های چند متراکم تقسیم کرد: فسفات های مورد استفاده در فرآوری مواد غذایی معمولاً سدیم، کلسیم، پتاسیم و نمک های آهن و روی به عنوان تقویت کننده مواد مغذی هستند. فسفات های معمولی مورد استفاده در مواد غذایی بیش از 30 گونه وجود دارد.

در محلول آبی رقیق شده، فسفات به چهار شکل وجود دارد. در یک محیط قلیایی قوی، یون های فسفات بیشتری وجود خواهد داشت. در یک محیط قلیایی ضعیف، یون های هیدروژن فسفات بیشتر خواهد بود. در محیط اسیدی ضعیف، یون‌های دی هیدروژن فسفات رایج‌تر هستند. در یک محیط اسیدی قوی، اسید فسفریک محلول در آب شکل اصلی موجود است.

برای اینکه خون را برای مدت معینی برای انتقال خون نگه دارید، ضد انعقاد مناسب به آن اضافه کنید و سعی کنید مایع مورد استفاده برای خراب شدن در طول مدت نگهداری را از بین ببرید.

شرایط لازم برای نگهداری خون:

جلوگیری از انعقاد، اطمینان از مواد مغذی مورد نیاز برای متابولیسم سلولی، افزایش طول عمر در خارج از بدن، و اطمینان از اینکه می تواند عملکردهای مربوطه را پس از تزریق به بیمار انجام دهد. بنابراین لازم است در طول مدت نگهداری مواد ضد انعقاد، مواد مغذی مورد نیاز برای متابولیسم سلولی و کنترل دما در محدوده خاصی اضافه شود. با توجه به ویژگی های مختلف سلول های خونی مختلف، روش های نگهداری نیز متفاوت است و مدت نگهداری نیز متفاوت است.