کیت تست مایکوپلاسما پنومونیه IgM (طلای کلوئیدی)

استفاده در نظر گرفته شده
کیت تست Mycoplasma Pneumoniae IgM (طلای کلوئیدی) برای کیفی در شرایط آزمایشگاهی در نظر گرفته شده است. تشخیص آنتی بادی IgM در سرم، پلاسما یا خون کامل انسان از افراد مشکوک مایکوپلاسما پنومونیه توسط مرکز مراقبت های بهداشتی ارائه دهنده مراقبت آنها. این آزمون فقط برای توسط آزمایشگاه‌های بالینی یا برای کارکنان مراقبت‌های بهداشتی برای آزمایشات مراقبتی و نه در خانه استفاده شود آزمایش کردن. نتایج حاصل از آزمایش آنتی بادی نباید به عنوان تنها مبنای تشخیص یا حذف استفاده شود عفونت مایکوپلاسما پنومونیه یا اطلاع از وضعیت عفونت. تشخیص باید باشد در ترکیب با علائم بالینی یا سایر روش های آزمایش مرسوم تایید شده است.

خلاصه و توضیح آزمون
مایکوپلاسما پنومونیه یک بیماری شایع است که باعث پنومونی آتیپیک اولیه و سایر بیماری های تنفسی می شود. تظاهرات اصلی عبارتند از سردرد، گلودرد، تب، سرفه و غیره. چند مورد بدون علامت هستند. عمدتاً از طریق قطرات پخش می شود و بیشترین شیوع را در بین نوجوانان دارد. دوره کمون 2-3 هفته است و در طول سال قابل ابتلا است. پس از عفونت با مایکوپلاسما پنومونیه، آنتی بادی IgM اختصاصی آن پس از 1 هفته قابل تشخیص است. پس از حدود 4-5 هفته، محتوای IgM به اوج خود می رسد و سپس به تدریج کاهش می یابد. کیت تست مایکوپلاسما پنومونیه IgM (طلای کلوئیدی) می تواند به سرعت آنتی بادی های مایکوپلاسما پنومونیه را در نمونه های خون انسان تشخیص دهد. این روش دارای مزایای سرعت، راحتی و تجهیزات کمتر است. آزمایش را می توان در عرض 15-20 دقیقه کامل کرد.
واکنشگرها و اجزای کیت

عمر مفید و ذخیره سازی

1. در جای خشک با دمای 2 تا 30 درجه سانتیگراد دور از نور نگهداری شود. 

2. حمل و نقل در 2-37 ℃ برای 20 روز. 

3. پس از باز کردن بسته بندی داخلی، کارت تست به دلیل جذب رطوبت نامعتبر می شود، لطفا در مدت 1 ساعت از آن استفاده کنید. 

4. عمر مفید کیت تست 12 ماه از تاریخ تولید است. 

جمع آوری و آماده سازی نمونه

1. این آزمایش را می توان با استفاده از نمونه های سرم انسانی، پلاسما یا خون کامل، از جمله خون محیطی، پلاسمای تهیه شده از داروهای ضد انعقاد بالینی (EDTA، هپارین، سیترات سدیم) و غیره انجام داد. 

2. سرم یا پلاسما را از خون در اسرع وقت جدا کنید تا از همولیز جلوگیری شود. 

3. نمونه‌های سرم و پلاسما را می‌توان در دمای 8-2 درجه سانتی‌گراد تا 5 روز در صورت عدم آزمایش فوری نگهداری کرد. برای نگهداری طولانی مدت باید در دمای 20- درجه سانتیگراد نگهداری شود. از چرخه های متعدد انجماد و ذوب خودداری کنید. نمونه های خون کامل ضد انعقاد نباید بیش از 72 ساعت در دمای اتاق نگهداری شوند. حداکثر 7 روز در دمای 2 تا 8 درجه سانتیگراد.

 4. قبل از آزمایش، نمونه های منجمد را به آرامی به دمای اتاق برسانید و به آرامی مخلوط کنید. نمونه های حاوی ذرات قابل مشاهده باید قبل از آزمایش با سانتریفیوژ روشن شوند.

5. برای جلوگیری از تداخل در تفسیر نتایج، از نمونه هایی که لیپمی شدید، همولیز یا کدورت شدید را نشان می دهند استفاده نکنید.

روش تست

مرحله 1: اجازه دهید دستگاه آزمایش، بافر، نمونه در دمای اتاق (15-30 درجه سانتیگراد) متعادل شود.

قبل از آزمایش مرحله 2: دستگاه تست را از کیسه مهر و موم شده خارج کنید. دستگاه تست را روی مکانی تمیز و صاف قرار دهید

سطح مرحله 3: دستگاه را با شماره نمونه برچسب بزنید. مرحله 4: با استفاده از قطره چکان یکبار مصرف، سرم، پلاسما یا خون کامل را انتقال دهید. قطره چکان را نگه دارید

به صورت عمودی و 1 قطره از نمونه (تقریباً 10μl) را به چاه نمونه (S) انتقال دهید.

دستگاه تست، و بلافاصله 2 قطره بافر تست (تقریبا 70-100μl) اضافه کنید. از آنجا مطمئن شوید

حباب هوا وجود ندارد مرحله 5: یک تایمر تنظیم کنید. نتایج را در 15 دقیقه بخوانید. بعد از 20 دقیقه نتیجه را تفسیر نکنید. برای جلوگیری از سردرگمی، دستگاه تست را بعد از آن دور بیندازید

تفسیر نتیجه اگر نیاز به نگهداری طولانی مدت دارید، لطفاً از نتیجه عکس بگیرید.